Speaker:

Drodzy bracia i siostry, mówiąc o św. Józefie z Nazaretu, zastanawiamy się dzisiaj nad istotną cechą jego charakteru - milczeniem. Ewangelie nie odnotowują żadnej jego wypowiedzi. Swoim milczeniem św. Józef zaprasza nas, abyśmy go naśladowali otwierając się w ciszy serca na obecność Pana Jezusa – Słowa, które stało się ciałem. Nie jest to łatwe: cisza często nas przeraża, wymaga od nas wejścia w siebie, konfrontacji z prawdą o nas samych i o naszej wierze. Bez umiejętności milczenia, nasza mowa może stać się niebezpieczną bronią, przybierając postać kłamstwa, pochlebstwa, chełpliwości, obmowy, oszczerstwa. Księga Syracha przypomina, że „Wielu padło od ostrza miecza, ale nie tylu, co od języka” (28, 18). Pan Jezus powie to jeszcze wyraźniej: kto źle mówi o swoim bracie lub siostrze, kto oczernia bliźniego, jest zabójcą (por. Mt 5, 21-22). Św. Józef potrafił łączyć milczenie z działaniem. To ważne wskazanie dla nas. Prośmy w modlitwie, by nauczył nas wystrzegać się słów próżnych, odkrywać wartość słów pełnych otuchy i umocnienia, by uczył nas podejmować codzienne obowiązki z myślą o Bogu.

Santo Padre:

Saluto cordialmente i pellegrini polacchi. Il tempo dell’Avvento ci conduce a Betlemme, alla mangiatoia, all’incontro con la Santa Famiglia in attesa della nascita di Gesù. Oggi guardiamo la figura di San Giuseppe, il suo silenzio e la sua contemplazione. Domandiamo a Lui di insegnarci come nel complicato mondo odierno, in mezzo alle preoccupazioni e in mezzo alla fretta, coltivare il silenzio e la preghiera può aiutarci ad ascoltare meglio la voce di Dio. Vi benedico di cuore.

Speaker:

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Czas Adwentu wiedzie nas do Betlejem, do żłóbka, na spotkanie z oczekującą narodzin Jezusa, Świętą Rodziną. Dzisiaj patrzymy na postać św. Józefa, na jego milczenie i kontemplację. Prośmy, by nauczył nas, jak w dzisiejszym, zagmatwanym świecie, wśród trosk i zabiegania, pielęgnować milczenie i modlitwę, by lepiej wsłuchiwać się w głos Boga. Z serca wam błogosławię.